علم و اسلام
مقدمه:
همه ما می توانیم با تذکیه نفس و ترقی کسب قابلیت های معنوی لیاقت دریافت توانایی های خارق العاده از جمله سیر در زمان و طی مسافتهای طولانی در یک چشم به هم زدن به اذن الله بشویم. چنانچه در قرآن ذکر شده : « کسی که در محضر حضرت سلیمان(ع) بود توانست در یک چشم به هم زدن تخت بلقیس، ملکه سباء را به نزد حضرت سلیمان بیاورد»
توضیح:
برای کسب این توانایی قرآن مستقیماً ما را راهنمایی کرده:
«یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
اى گروه جنّ و انس! اگر مىتوانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمىتوانید، مگر با نیرویى [فوق العاده]!»
توضیح در مورد آیه بالا :
مشخصه که مرزهای آسمان و زمین به معنای مرزهای ابعاد 4 گانه ایست که ما انسانها در آن محصوریم(والله اعلم)، و در مورد ابعاد زنگی جن ها که اطلاع دقیقی ندارم.
روی این مطلب خیلی دقت کنید : مگر با نیرویی فوق العاده... حال چگونه با این نیرو دسترسی پیدا می کنیم؟
در عالم خلقت خداوند علمی هست که خداوند در قرآن از آن به عنوان کتاب مبین یاد کرده. هر کس به علمی از این کتاب دسترسی پیدا کند، توانایی انجام کارهایی خارق العاده را پیدا می کند مانند فردی که در محضر حضرت سلیمان حاضر بود در قرآن آمده که او «[امّا] کسى که دانشى از کتاب [آسمانى] داشت گفت: (پیش از آنکه چشم بر هم زنى، آن را نزد تو خواهم آورد!) و هنگامى که [سلیمان] آن [تخت] را نزد خود ثابت و پابرجا دید...»
و دسترسی به علم این کتاب تنها با تزکیه نفس و عروج در مراحل معنوی و عرفانی امکان پذیر است مانند شیخ بهاء که داستانی از آن را در مطلب بعد انشاءالله ذکر می کنم...
پس با طی مراحلی که گفته شد می توان دنیای 4 بعدی و مرز های آن را (خطوط قرمز خداوند در مورد مقدورات ابعاد دنیا) در نوردید مانند داستان شیخ بهاء. به مطلب بعدی توجه کنید...